Apgar – miała na imię Virginia

Trafiłam na te strony o niej przypadkiem (niesiona falą entuzjazmu po Stuleciu Chirurgów). Apgar miała na imię Virginia – była kobietą, nie miałam o tym pojęcia!
Początkowo chciała zostać chirurgiem. Choć wykazywała w tym kierunku uzdolnienia, jej mentor, zniechęcony brakiem sukcesu finansowego swych poprzednich uczennic-chirurżek, radził jej, by w obliczu Wielkiego Kryzysu, konieczności spłacenia długu zaciągniętego na studia i braku wsparcia finansowego od rodziny – zajęła się anestezjologią. Virginia Apgar była jednym z pierwszych amerykańskich lekarzy-anestezjologów i złożycieli nowej specjalności medycznej. W początkach narkozy chirurdzy zlecali znieczulanie swoim pomocnikom lub pielęgniarkom, często nawet studentom. Niewiele jeszcze wiedziano o działaniu znieczulenia i narkozy, o wpływie stanu pacjenta na ich przebieg. Z czasem operacje stawały się coraz dłuższe i bardziej skomplikowane, pacjenci wymagający, a i techniczne możliwości coraz szersze. Apgar jako pierwsza wprowadziła do standardów anestozjologicznych wywiad przed znieczuleniem, prowadziła też z pacjentami kolejny po operacji – gromadząc w ten sposób solidny materiał do rzetelnych porównań.
W latach pięćdziesiątych zajmowała się anestezjologią położniczą. Starając się określić wpływ znieczulenia na noworodka wymyśliła prostą, dziesięciopunktową skalę oceny stanu dziecka. Wcześniej położnicy zadowalali się ogólnymi stwierdzeniami typu „dobrze oddycha”. Virginia Apgar zasugerowała też, by oceny dokonywała osoba spoza grona przyjmującego poród – w jej badaniach porównawczych okazało się, że położnicy często przyznawali przyjętemu przez siebie noworodkowi kilka punktów więcej, niż postronny obserwator.
Skala opisana jest szczegółowo tu. Ocenia kolor skóry, puls, oddech, odruchy i napięcie mięśni noworodka. Bardzo prosty system stworzył podwaliny postępowania z noworodkami i umożliwił zbadanie wpływu znieczulenia matki na rodzący się płód. Używa się go do dziś.